czy to ja tkwiłam w błędnym przekonaniu, że jem za mało, czy to moi rodzice mają złudzenie że jem jak wróbelek i niedługo nie starczy mi sił na naukę? w rozwikłaniu tych zagadek miała pomóc mi dietetyk, no przecież w końcu w tym celu zwróciłam się do niej z prośbą...niestety chyba nie był to dobry pomysł, zostałam uświadomiona że moje całkowite zapotrzebowanie przy codziennej godzinnej aktywności fizycznej, nauce itp wynosi 1600kcal czyli dokładnie tyle ile jem, przekazano mi również że powyżej tej wartości mogę zacząć tyć, tak więc wyszłam z dietą rozpisaną na 1250kcal (przy czym jak już wspomniałam jadam 1600), z nakazem jedzenia samych zdrowych rzeczy, pilnowania pór posiłków...ratunku! przecież ja nie potrzebowałam nakręcania się w tych chorobowych zasadach w których przecież tkwię, miałam nadzieje na pomoc w dojściu do większego luzu z jedzeniem, a nie utwierdzeniu  że tylko to co zdrowe jest dla mnie...ech...poza tym czy 300g mandarynek lub jedną pomarańczę można nazwać 2 śniadaniem? pytanie retoryczne...

no a żeby nie było bez jedzonka to proszę moje śniadanko;)
i teraz przez całą noc będę rozmyślać czy aby na pewno było ono zdrowe? xD

jajecznica z 3 jaj na oliwie z cukinią, ogórek, 2 kromki chlebka orkiszowego